Joeri, onze zoon, speelde graag voetbal. Hij nam Undy steeds mee. Undy stond dan in het doel, terwijl een hele bende kinderen voetbal speelden. Undy hield de ballen uit de goal, ter verrukking en verwondering van alle kinderen en vele toeschouwers.
Telkens als ik voorbij het huis kom, waar meneerke Peeters, ons destijds stond op te wachten - drukte hij zoveel affectie uit voor onze border collie. Nu houdt Undy steeds even halt, maar helaas meneerke Peeters woont sinds eind november in Kontich.
Deze namiddag ben ik een bezoekje gaan brengen. Een mooie ingelijste foto van Undy had ik mee als presentje.
Meneerke Peeters herkende me eerst niet. Bij het tonen van de foto was hij één en al geluk. Hij hield de foto gans de tijd in zijn handen en drukte ze aan zijn hart. Zijn vrouw beweerde dat dit het mooiste geschenk was dat hij reeds gekregen had. De foto krijgt een mooie plaats in zijn kamer.
Volgende keer heb ik afgesproken Undy even mee te brengen. Meneerke Peeters zal vanuit de cafetaria ons opwachten. Op een nieuw adres, aan een andere voordeur zal meneerke Peeters zijn beste vriend, door hem als "De Keeper" gedoopt, opnieuw kunnen aaien.
Zijn geluk was ook mijn geluk....... ik fietste huiswaarts en had een goed gevoel !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten