Laatst hebben we een dame ontmoet met 2 heel kleine hondjes (chiwawatjes).
Eentje noemde Bach. Ik durfde naar de naam van het andere niet vragen.
Een naam is vlug gegeven, ernaar luisteren is nog geheel een andere zaak.
Eéntje van beiden mocht uit het buggietje waar beiden inzaten. Ook het tweede bleek geen zin meer te hebben om vooruitgeduwd te worden in de silvercross.
Gelukkig zette ik mijn voet op het lijntje of Bach of misschien wel Chopin of Beethoven had onder een voorbijrijdende Mercedes gelopen.
De dame was me heel dankbaar.
Toch even zeggen dat de onzen Undy, Bieke, Sherry en Deshi noemen. Ons Bieke herkent muziek van J.S. Bach. Vanaf ik de prelude speel op de piano begint ze naar hartelust mee te zingen. Ze weet ook dat de pianoleraar dan niet ver uit de buurt is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten