Les beirbeirs, bordercollies, broccoli's....

Eenvoud siert...
De ene Fransman noemde ons beirbeirs, voor de andere waren we bordercollies, voor sommigen leken we wel lekkers om op te eten en noemden ons broccoli's.
In Ribeauville vroeg iemand of we wisten waar er een pupje te verkrijgen was. Weer elders wilde iemand ons alledrie wel meenemen.
In elk dorp... overal we kwamen... hadden we onze eigen fanclub. We zetten ons op ons sjiekst en dan klikklikklik...gefotografeerd, geaaid, gepraat... het hoorde er allemaal bij.
En bij al dat succes, werd Undy nooit vergeten. Bij iedere babbel werd zijn naam vernoemd, zijn intelligentie en fijn karakter toegelicht.
We hadden het hem ook nog zo graag gegund.
We werden geprezen niet enkel vanwege ons bordercolliezijn, maar ons mooi uiterlijk. Ook wij hebben eens rondgekeken en eerlijk geblaft.... onze soortgenoten leken vaak van een ander soort merk.
Echte chansaars zijn wij... plaatselijke viervoeters zijn meestal dienstdoend als huis- of boerderijbewaker en worden vastgeketend aan hun hok om een ganse dag te blaffen. Andere leken dan weer geen thuis te hebben en doolden er zomaar rond.
Zielig toch...
High five's van het ondertussen wereldberoemde trio.
Wordt vervolgd....
Bieke, Sherry en Deshi
T en L